Modele barw

Podstawy teorii koloru fakty dotyczące ich postrzegania przez człowieka.

●Oko reaguje na fale świetlne w zakresie od ok. 400nm do ok. 700nm.

●Oko posiada dwa rodzaje elementów światłoczułych pręciki (reagujące tylko na natężenie światła) i czopki (reagujące również na długość fali).

●Czopki dzielą się na trzy grupy w zależności od widma fal na jakie reagują.

●Wrażenie barwy odbieranej przez człowieka zależy od składu widmowego światła wpadającego do oka.

●Fale o różnych długościach zmieszane w różnych proporcjach mogą dawać takie samo wrażenie barwy.

●Ze złożenia wszystkich możliwych fal świetlnych w jednakowych proporcjach powstaje światło białe

●Światło białe można rozszczepić na przykład w pryzmacie, uzyskując rozseparowane fale świetlne o różnych długościach fali..

●Wrażenia barwne odbierane przez człowieka zależą w pewnym stopniu również od czynników psychofizycznych (nastrój, gorączka, spożywane leki, brak

witamin). W szczególności widzenie barw zmienia się z wiekiem. Im jesteśmy starsi tym gorzej widzimy barwy niebieskie i zielone, tymczasem widzenie barw czerwonych i żółtych pozostaje praktycznie nie upośledzone.

 ●Postrzeganie barwy zależy również od kontekstu otoczenia

RGB (Red, Green, Blue) stosowany w monitorach i telewizorach; za pomocą tego modelu możemy zdefiniować ponad 16 milionów kolorów. Tworzenie wybranej barwy odbywa się za pomocą podania nasycenia każdej z 3 barw tworzących.

HSL  – Hue (odcień) Saturation (nasycenie) Lightness (jaskrawość).

CMY (lub CMYK) Cyan, Magenta, Yellow, blacK – stosowany w drukarkach, proces druku odbywa się poprzez nałożenie odpowiedniej ilości 3 barw na papier.

Przestrzeń CIELab – przestrzeń barw, która została znormalizowana w 1976 przez CIE (Comission Internationale de l’Eclairage – Międzynarodową Komisję Oświetleniową). Stanowi ona modyfikację przestrzeni barw L,a,b, stworzonej przez Huntera w 1948 roku. CIELab stanowi matematyczną transformację przestrzeni CIEXYZ. Transformację tę wprowadzono jako wynik badań nad spostrzeganiem przez oko ludzkie różnicy między barwami. Zakładano, że barwy znajdujące się w przestrzeni CIELab w jednakowej odległości ΔE od siebie będą postrzegane jako jednakowo różniące się od siebie. Zatem CIELab miała być równomierną przestrzenią barw. De facto przestrzeń CIELab jest jedynie zalecana jako równomierna przestrzeń barw. Dowodem nierównomierności tej przestrzeni jest fakt, że różnicy percepcyjnej barw nie można jednoznacznie określić za pomocą ΔE.

Barwę opisują matematycznie trzy składowe: L – jasność (luminancja), a – barwa od zielonej do magenty, b – barwa od niebieskiej do żółtej.